داوری فوتبال

نوشته شده توسط رضا عبدوس داور ملی فوتبال از سمنان

داوری فوتبال

نوشته شده توسط رضا عبدوس داور ملی فوتبال از سمنان

یک پرچم و هزارن تصویر مرگبار

baha22


وقتی او خودش را می خواست برای بازی افتتاحیه جام جهانی آماده کند جنگ در قرقیزستان آغاز شده بود و به او خبر دادند که خانواده اش در زیرزمین خانه از ترس مرگ پناه گرفته است.

بهادیر کوچکاروف خط نگهدار راوشان ایرماتوف ملیت قرقیزستانی دارد اما اصالتش ازبک است.

او از شهری می آید که مرکز خونریزی در آشوب های اخیر قرقیزستان بود. شهر اوش که در عرض یکی – دو روز با هزاران نفر کشته و آواره روبرو شد و اخبارش روی صفحات اول همه رسانه های جهان رفت.

کمک داور بازی افتتاحیه جام جهانی درحالی باید پرچمش را بالا می برد که تصویر همسر در انتظار، پسر هشت ساله و مادر پیرش جلوی چمشانش را گرفته بودند.

" فاجعه قرقیزستان شب دهم جولای شروع شد و من از روز یازدهم بود که ناگهان ده ها اس ام اس از دوستان و اقوام گرفتم. درست در روز شروع بازیها".

او که همراه با روشان در پنج بازی جام جهانی کمک داور بود و تا نیمه نهایی پیش آمده بود در مصاحبه با سایت کنفدراسیون فوتبال آسیا گفت : " بازی اول که تمام شد سریع زنگ زدم خانه. فقط توانستم با همسرم حرف بزنم. او سالم بود و هنوز خانه من ویران نشده بود".

کوچکاروف که پس از سال های به آرزویش رسیده بود و توانسته بود پرچم جام جهانی را در دست بگیرد مقابل انتخابی بزرگ بود. یا برگردد یا صبور باشد بماند و با جدیت کار کند.

" هر روزنامه ها را از اینترنت می خواندم و با خانواده در تماس بودم. کاری از دستم ساخته نبود جز اینکه نگران باشم".

" شما نمی توانید بفهمید چه شرایطی داشتم چون این تجربه ای معمولی نبود".

" تمرکزم را در لحظاتی از دست دادم و فکر نمی کردم بتوانم تا نیمه نهایی دوام بیاورم".

اما آیا این جنگ بیرحمانه تاثیری بر روابط او و ایرماتوف و دیگر کمک ازبک داشت؟

" ما از یک خانواده ایم و به هم احترام می گذاریم. روابط ما پر از احساس است و به این سادگی آسیب نمی بیند".

" اما جنگ در بیرون از مسائل خصوصی ما اثر گذار بود. حالا خیلی ها که نام قرقیزستان را هم نشنیده بودند به این دلیل بی شرمانه با کشور من آشنا شده اند. نمی دانم باید خوشحال باشم؟".

" اما من از این خوشحالم که در بحبوحه جام جهانی توانستم کار کوچکی برای کشورم انجام دهم. با حرکتی مثبت و خدمت به فوتبال. ما به روسی می گوییم :  المپیک بیاید، جنگ می رود".

حالا توجه اصلی او به المپیک 2012 لندن است و البته جام جهانی 2014 برزیل.

" من 40 سال دارم و می توانم چهار سال دیگر در سطح بین المللی باشم. فکر می کنم برای چهار سال آینده آماده ام".

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد